Stosowanie układów zbiorowych w pracy tymczasowej

Firmy delegujące pracowników tymczasowych do Niemiec mogą stosować zasadę equal treatment (pracownikom delegowanym przysługują takie same prawa jak stałemu personelowi pracodawcy użytkownika, dotyczy to w szczególności składników i wysokości wynagrodzenia) albo układy zbiorowe dla pracy tymczasowej. Układy przewidują regularnie niższe stawki wynagrodzenia i znajdują dlatego powszechne zastosowanie zarówno u niemieckich jak i zagranicznych agencji pracy tymczasowej delegujących swoich pracowników tymczasowych do Niemiec. Zastosowanie układu zbiorowego nie wymaga od agencji przystąpienia do stowarzyszenia pracodawców, wystarczające jest odwołanie się do zapisów układu w umowie o pracę tymczasową i o użyczenie pracowników.

Wejście w życie nowego układu zbiorowego

Najbardziej popularne układy zbiorowe tego rodzaju to układ iGZ-DGB i układ BAP-DGB. W styczniu 2020 r. weszły w życie nowe wersje obydwu układów. Obydwa układy były wspólnie negocjowane, ich regulacją są podobne albo identyczne, dotyczy to w szczególności stawek wynagrodzenia pracowników. Treść układu iGZ-DGB z tłumaczeniem można pobrać tutaj:

Istotne zmiany w układzie iGZ-DGB

Grupa płacowa 2 została podzielona na grupy 2a i 2b. Grupa 2a obejmuje „czynności wymagające przyuczenia względnie doświadczenia zawodowego lub wiedzy fachowej”. Grupa 2b obejmuje „czynności wymagające kwalifikacji zawodowych“. Kwalifikacje zawodowe to umiejętności potwierdzone świadectwami, przykładowo kurs obsługi wózka widłowego.

Regularny wymiar czasu pracy możemy obliczać na podstawie pkt. 3.1.1. (151,67 godzin) albo na podstawie pkt. 3.1.2. (od 140 do 161 godzin w zależności od ilości dni roboczych w danym miesiącu). Jeżeli przyjmiemy 151,67 godzin, dopłaty za nadgodziny przysługują za czas pracy przekraczający ten wymiar czasu pracy o 14,28 procent (pkt. 4.1.3. nowego układu), więc od 174 godziny. Jeżeli przyjmiemy regularny wymiar czasu pracy według pkt. 3.1.2. nadgodziny przysługują w zależności dni pracy w danym miesiącu od 161, 167, 177 względnie 185 godziny (pkt. 4.1.2). Dotychczas stosowane umowy o pracę będą wymagały uzupełnienia o stosowany przez pracodawcę model obliczania regularnego wymiaru czasu pracy.

Ilość godzin ujemnych na koncie czasy pracy może wynosić do 105 (dotychczas do 21). Konto czasu pracy należy wyrównać zasadniczo z końcem roku kalendarzowego, w wyjątkowych przypadkach można przenieść do 130 godzin na następny rok. Wykorzystanie godzin dodatnich z konta czasu pracy w okresach, w których pracownik nie zostaje użyczony, wymaga zgody pracownika. To najistotniejsza zmiana. Pracownik powinien wyrazić zgodę na piśmie, aby można przedłożyć ją urzędowi pracy w przypadku kontroli.