Podstawy prawne

Zgodnie z § 9 nr 2 ArbÜG nieważne są zapisy umowy między pracodawcą a pracownikiem tymczasowym, które przewidują dla pracownika tymczasowego gorsze warunki pracy w zakładzie pracodawcy użytkownika niż te przewidziane dla stałego personelu pracodawcy użytkownika wykonującego podobne zadania. Zasada równego traktowania obejmuje zasadniczo wszystkie warunki pracy (przykładowo czas pracy, dostęp do pomieszczeń socjalnych, wymiar urlopu wypoczynkowego), w szczególności także wysokość i składniki wynagrodzenia. Wyjątkowo warunki pracy pracowników tymczasowych, w tym także ich wynagrodzenie, mogą być mniej korzystne, jeżeli wynikają one z układu zbiorowego pracy a w umowie między pracownikiem tymczasowych i pracodawcą strony uzgodniły obowiązywanie takiego zbiorowego układu pracy. Czytaj dalej «Praca tymczasowa w…»

Podstawy prawne

Użyczanie pracowników tymczasowych do przedsiębiorstw branży budowlanej w celu wykonywania pracy fizycznej jest zabronione (§ 1b Ustawy o pracy tymczasowej (Arbeitnehmerüberlassungsgesetz – AÜG)). Wyjątkowo użyczenia pracowników do przedsiębiorstwa branży budowlanej jest dozwolone, jeżeli także pracodawca od co najmniej 3 lat działa w branży budowlanej.

Przedsiębiorstwa branży budowlanej

Przedsiębiorstwa branży budowlanej to takie, które w przeważającej części świadczą usługi budowlane. Usługi budowlane to świadczenia związane z budową, przebudową, naprawą, konserwacją lub rozbiórką budynków. Czynności zaliczane do usług budowlanych znajdziemy w Rozporządzeniu o przedsiębiorstwach branży budowlanej (Baubetriebeverordungung). Do takich czynności zaliczamy przykładowo prace murarskie, izolacyjne, sztukatorskie. Inne czynności jak montaż instalacji elektrycznych, malowanie czy wykładania paneli podłogowych nie stanowią natomiast prac budowlanych w rozumieniu ustawy. Czytaj dalej «Praca tymczasowa w…»

I) Podstawy prawne

1) Rozporządzenie 593/2008/WE

Art. 3 ust. 1

Umowa podlega prawu wybranemu przez strony. Wybór prawa jest dokonany wyraźnie lub w sposób jednoznaczny wynika z postanowień umowy lub okoliczności sprawy. Strony mogą dokonać wyboru prawa właściwego dla całej umowy lub tylko dla jej części.

Art. 8

1. Indywidualna umowa o pracę podlega prawu wybranemu przez strony zgodnie z art. 3. Taki wybór prawa nie może jednak prowadzić do pozbawienia pracownika ochrony przyznanej mu na podstawie przepisów, których nie można wyłączyć w drodze umowy, na mocy prawa, jakie, w przypadku braku wyboru, byłoby właściwe zgodnie z ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu.

2. W zakresie, w jakim strony nie dokonały wyboru prawa właściwego dla indywidualnej umowy o pracę, umowa podlega prawu państwa, w którym lub – gdy takiego brak – z którego pracownik zazwyczaj świadczy pracę w wykonaniu umowy. Za zmianę państwa, w którym zazwyczaj świadczona jest praca, nie uważa się tymczasowego zatrudnienia w innym państwie. Czytaj dalej «Właściwe prawo pracy…»