Obywatelstwo niemieckie

Opublikowany przez

Wprowadzenie

Sposoby nabywania obywatelstwa niemieckiego reguluje ustawa o obywatelstwie niemieckim (Staatsangehörigkeitsgesetz, w skrócie: StAG). Zgodnie z § 3 StAG obywatelstwo niemieckie może zostać nabyte przez

  • urodzenie dziecka niemieckich rodziców lub rodziców od 8 lat zamieszkujących w Niemczech ,
  • oświadczenie dziecka urodzonego przed 01.07.1993 r. posiadającego jedynie niemieckiego ojca,
  • adopcję,
  • zaświadczenie dla emigrantów pochodzenia niemieckiego (Spätaussiedler),
  • nadanie obywatelstwa cudzoziemcowi.

Największe praktyczne znaczenie mają pierwszy i ostatni punkt tego zestawienia, postaram się dlatego przybliżyć czytelnikowi warunki nabywania obywatelstwa właśnie według tych zasad. Czytaj dalej «Obywatelstwo niemieckie»

Sprzedaż sprzętu elektrycznego w Niemczech a obowiązki wynikające z ElektroG

Opublikowany przez

mullPodstawy prawne

Prawo Unii Europejskiej nakłada na państwa członkowskie obowiązek zbierania, segregowania i utylizacji zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/19/UE z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (WEEE)). Ustawodawca niemiecki realizuje cele ww. dyrektywy przede wszystkim przez Ustawę o sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Elektro- und Elektronikgerätegesetz, w skrócie: ElektroG). Ustawa nakłada szereg obowiązków na producentów i sprzedawców sprzętu elektrycznego i elektronicznego, w szczególności także pochodzącego z innych krajów, przykładowo z Polski.

Przedmiotowy zakres obowiązywania

Ustawie podlega zasadniczo każdego rodzaju sprzęt, którego działanie wymaga energii elektrycznej (§ 2 ust. 1 ElektroG). Przedmiotowy zakres obowiązywania ustawy obejmuje w szczególności małe i duże AGD, sprzęt RTV, komputery stacjonarne, laptopy, telefony komórkowe i lampy. Czytaj dalej «Sprzedaż sprzętu elektrycznego…»

Działalność agencji pracy tymczasowej w Niemczech

Opublikowany przez

workingmidPodstawy prawne

Przepisy regulujące zasady pracy tymczasowej w Niemczech znajdziemy przede wszystkim w Ustawie o użyczaniu pracowników (Arbeitnehmerüberlassungs-gesetz, w skrócie ArbÜG). Działalność tego rodzaju wymaga pozwolenia (§ 1 ArbÜG). Użyczanie pracowników jest zasadniczo dopuszczalne w każdej branży z wyjątkiem branży budowlanej (§ 1b ArbÜG).

Przez okres pierwszych trzech lat prowadzenia działalności pozwolenie jest wydawane na okres jednego roku i wymaga każdorazowo przedłużenia o kolejny rok. Jeżeli pracodawca wywiązał się przez ten okres ze wszystkich swych obowiązków wynikających z ustawy, może starać się po upływie trzech lat o uzyskanie pozwolenia bez ograniczeń czasowych (§ 2 ArbÜG). Na uzyskanie pozwolenie mogą liczyć przedsiębiorcy wykazujący się wymaganą rzetelnością (§ 3 ust. 1 ArbÜG). Rzetelny przedsiębiorca to w szczególności taki, który nie był karany w okresie ostatnich pięciu lat, nie zalega z odprowadzaniem składek do kas ubezpieczeń społecznych i podatków, nie utraciły w okresie ostatnich pięciu lat pozwolenia na prowadzenie agencji pracy tymczasowej, któremu nie zostało zakazane prowadzenie działalności gospodarczej, który posiada wystarczające środki finansowe i wobec którego nie zostało wszczęte w okresie ostatnich pięciu lat postępowanie upadłościowe. Czytaj dalej «Działalność agencji pracy…»

Zmiany w ustawie o pracy tymczasowej od 1 kwietnia 2017 r.

Opublikowany przez

arbeit1 kwietnia 2017 r. wchodzą w życie następujące zmiany w niemieckiej Ustawie o pracy tymczasowej (Arbeitnehmer-überlassungsgesetz, w skrócie: AÜG):

Maksymalny okres użyczenia na rzecz jednego pracodawcy użytkownika

Dotychczas niemieckie przepisy nie regulowały w żaden sposób długości okresu użyczenia pracownika tymczasowego. Nowelizacja ustawy skraca ten okres do maksymalnie 18 miesięcy u jednego pracodawcy użytkownika. Sam okres zatrudnienia u danego pracodawcy nie podlega przy tym nadal żadnym ograniczeniom, nie można jedynie użyczać pracownika jednemu pracodawcy użytkownikowi przez okres dłuższy niż 18 miesięcy.

Ewentualne okresy użyczenia przed wejściem w życie ustawy, więc przez 1 kwietnia 2017 r., nie będą brane pod uwagę. 18-miesięczny okres rozpocznie więc bieg najwcześniej 1 kwietnia 2017 r. a zakaz dłuższego użyczania pracownika będzie miał praktyczne skutki najwcześniej z końcem września 2018 r. Czytaj dalej «Zmiany w ustawie…»

Wypadek drogowy w Niemczech

Opublikowany przez

verkehrsunfall1Wstęp

Według danych Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych do większości zagranicznych wypadków drogowych z udziałem polskich kierowców dochodzi w Niemczech. Osoby poszkodowane często nie wiedzą, jak zgłosić szkodę niemieckiemu ubezpieczycielowi, jakie odszkodowanie i zadośćuczynienie im przysługuje, przed jakim sądem dochodzić swych roszczeń. W tym artykule postaram się udzielić odpowiedzi na najważniejsze z tych pytań.

Obowiązujące prawo

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Rozporządzenia (WE) nr 864/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. dotyczącego prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych ( Rzym II ) prawem właściwym dla zobowiązania pozaumownego wynikającego z czynu niedozwolonego jest prawo państwa, w którym powstaje szkoda. Jeżeli do wypadku drogowego doszło w Niemczech, obowiązuje zatem prawo niemieckie. To według niemieckie prawa będziemy ustalać odpowiedzialność sprawcy i ubezpieczyciela,  składniki i wysokość przysługującego poszkodowanemu odszkodowania i zadośćuczynienia. Czytaj dalej «Wypadek drogowy w…»

Kindergeld dla Polaków

Opublikowany przez

Uwagi wstępne

Kindergeld to świadczenie pieniężne wypłacane przez Familienkasse (kasa świadzeń rodzinych) rodzicom wychowującym dzieci w wieku do lat 18, względnie 25 w przypadku kontynuowania nauki przez dziecko. Warunki oraz procedury uzyskania świadczenia regulują przede wszystkim §§ 62 do 78 niemieckiej Ustawy o podatku dochodowym (Einkommenssteuergesetz, w skrócie: EStG).

Osoby uprawnione

Kindergeld przysługuje zgodnie z § 62 ust. 1 EStG osobom

  • zamieszkałym lub przebywającym zazwyczaj na terytorium Niemiec
  • lub podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (unbeschränkte Steuerpflicht) w Niemczech.

Osoby zamieszkałe w Polsce i świadczące pracę lub prowadzące działalność w Niemczech podlegają zasadniczo jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (beschränkte Steuerpflicht) w Niemczech, a co za tym idzie, nie mają prawa do niemieckiego Kindergeldu. Czytaj dalej «Kindergeld dla Polaków»

Delegowanie obywateli Ukrainy do pracy w Niemczech

Opublikowany przez

kievPolskie firmy zatrudniające obywateli Ukrainy nie mogą delegować ich do pracy w Niemczech na takich samych zasadach jak swoich pozostałych polskich pracowników. Zasadniczo konieczne jest wcześniejsze uzyskanie niemieckiego pozwolenia na pracę. Polskie pozwolenie nie daje prawa do świadczenia pracy również w Niemczech.

Pozwolenie wydawane jest w formie tzw. wizy „Vander Elst“. Nazwa pochodzi od nazwiska belgijskiego przedsiębiorcy, który w latach 90-tych delegował pracowników z Maroka do pracy we Francji bez francuskiego pozwolenia na pracę powołując się na swobodę świadczenia usług. Europejski Trybunał Sprawiedliwości przyznał mu rację, ustanowił jednak pewne warunki, które muszą spełniać pracodawca i jego pracownicy z krajów trzecich, aby móc korzystać z uproszczonej procedury dla wizy typu „Vander Elst“. Czytaj dalej «Delegowanie obywateli Ukrainy…»

Przewóz osób minibusami do Niemiec

Opublikowany przez

minibusPodstawy prawne

Przewóz osób pojazdami przeznaczonymi do przewodu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą (zwanymi dalej minibusami) nie jest uregulowany prawem unijnym. Nie znajdują w szczególności zastosowania Rozporządzenie (WE) nr 1073/2009, Umowa INTERBUS ani Umowa ASOR.

Przewóz minibusami między Polską a Niemcami podlega jedynie przepisom danego kraju, względnie umowom dwustronnym. Taką umową dwustronną jest Porozumienie między Ministrem Transportu i Gospodarki Morskiej Rzeczypospolitej Polskiej a Federalnym Ministrem Komunikacji Republiki Federalnej Niemiec w sprawie międzynarodowych przewozów drogowych podróżnych i ładunków z dnia 11 września 1969 r. w brzmieniu nadanym na mocy porozumienia z dnia 8 listopada 1991 r.

Przewozy nie wymagające pozwolenia

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ww. porozumienia przewóz osób nie wymaga pozwolenia w następujących przypadkach

a) przewóz na całej trasie tej samej grupy podróżnych w jednym kierunku i z powrotem do miejsca rozpoczęcia podróży (podróż objazdowa przy zamkniętych drzwiach), Czytaj dalej «Przewóz osób minibusami…»

Nowy obowiązek informacyjny w związku z wejściem w życie Rozporządzenia (UE) nr 524/2013

Opublikowany przez

1363982677_domain-names-px-png„Przedsiębiorcy mający siedzibę w Unii zawierający internetowe umowy sprzedaży lub umowy o świadczenie usług oraz mający siedzibę w Unii pośrednicy internetowi podają na swoich stronach internetowych łącze elektroniczne do platformy ODR“ (Art. 14 ust. 1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 524/2013 z dnia 21 maja 2013 r.).

Platforma ODR to portal internetowy utworzony przez Komisję Europejską w celu umożliwienia pozasądowego rozstrzygania przez Internet sporów między konsumentami i przedsiębiorcami. Rozporządzenie weszło w życie 6 stycznia 2016 r. Od tej daty wszyscy przedsiębiorcy oferujący swe towary lub usługi konsumentom za pośrednictwem Internetu są zobowiązani do podawania „łącza elektronicznego“ lub innym słowami linku do tejże platformy. Bez znaczenia jest przy tym, czy przedsiębiorca ma zamiar uczestniczyć w systemie ODR – do czego nie jest zobowiązany – czy też nie. Każdy przedsiębiorca musi co najmniej informować o istnieniu tego systemu. Czytaj dalej «Nowy obowiązek informacyjny…»

Działalność przewoźnika drogowego w Niemczech

Opublikowany przez

1363894981_DeliveryWstęp

Przewóz towarów pojazdami o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t podlega przepisom niemieckiej Ustawy o towarowym transporcie drogowym (Güterkraftverkehrsgesetz, w skrócie: GüKG). Przewóz jest zasadniczo objęty obowiązkiem posiadania zezwolenia (§ 3 GüKG). Zezwolenie nie jest konieczne w przypadku transportu zakładowego (§ 9 GüKG), tzn. między zakładami tego samego przedsiębiorstwa przy wykorzystaniu własnego personelu. Dalsze wyjątki przewiduje § 2 GüKG: Bez zezwolenia można przykładowo przewozić uszkodzone pojazdy w celu naprawy, rzeczy pozostające w związku z dozwolonym przewozem osób (bagaż), leki i urządzenia medyczne.

Forma prowadzenia działalności

Przepisy nie zobowiązują przewoźnika drogowego do wyboru jakiejś szczególnej formy prowadzenia działalności. W praktyce napotykamy najczęściej na przewoźników działających jako osoby fizyczne (Einzelunternehmer) lub w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Gesellschaft mit beschränkter Haftung, w skrócie GmbH). Czytaj dalej «Działalność przewoźnika drogowego…»